فاطمه محمدی فلاورجانی - دانشجوی کارشناسی رشته علوم تربیتی، مرکز آموزش عالی شهید رجایی، دانشگاه فرهنگیان، اصفهان، ایران.

پژوهش حاضر به صورت مروری و از طریق موتور سرچ پرتال جامع علوم انسانی و سایت های سید، سیویلیکا، گوگل اسکولار، پایگاه علمی نورمگز و علمنت و به روش نمونه گیری هدفمند انجام شد و برای یافتن مستندات مرتبط با نگارش مقاله حاضر، از مقالات منتشر شده در سال ۱۳۷۷ تاکنون استفاده شده است. هدف از انجام این پژوهش، بررسی تاثیر آموزش مجازی بر اعتیاد به اینترنت دانش آموزان در ایام شیوع کرونا ویروس کووید-۱۹ است. آموزش مجازی در روزهای خانه نشینی به دلیل شیوع کرونا، تجربه ای است که به گفته برخی چندان هم موفق نبوده و باعث ایجاد مشکلاتی شده؛ که یکی از آن ها اعتیاد شدید دانش آموزان به اینترنت و فضای مجازی است. اعتیاد به اینترنت به عنوان یکی از رفتارهای اعتیادی با پیامدهای منفی درون فردی و بین فردی مرتبط است. دانش آموزان در نتیجه بیماری کرونا و قرنطینه، در بعد فردی مشکلات روانشناختی مانند اعتیاد به اینترنت، اضطراب، افسردگی، اختلال استرس پس از آسیب، استرس، ناکامی، ترس، خشم، احساس تنهایی و بی حوصلگی را تجربه کرده اند. در بعد بین فردی، دانش آموزان با مشکلاتی مانند مشکل در ارتباط با اعضای خانواده، محدودیت ارتباطی با دوستان و معلمان، حمایت های اجتماعی ناکافی و کاهش درآمد خانواده را تجربه کرده اند. در بعد آموزشی، مشکلاتی مانند حضور شناختی و اجتماعی ضعیف دانش آموزان در فرآیند آموزش آنلاین، افزایش بارشناختی، ضعف انگیزه، مشکلاتی در مدیریت زمان و نگرانی از ارزشیابی می باشد و همه از موضوعاتی هستند که در کنار کرونا، مساله آموزش همگانی در ایران را این روزها با خود درگیر کرده است.

آموزش مجازی، اعتیاد به اینترنت، کرونا ویروس.