قاسم عمادی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت
افسانه جمالی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت
نادر شهامت - استادیار گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت

در دنیای کنونی، سرمایه های انسانی یکی از اصلی ترین مزیتهای رقابتی سازمانها می باشند. تبدیل کارکنان به سرمایه، از طریق فرآیند آموزش و توسعه امکانپذیر است و بی شک ارزشیابی آموزشی در این رابطه نقشی مهم و تعیین کننده می تواند داشته باشد. این از میان الگوهای مختلف و فراوان مورد استفاده مهمترین و پرکاربردترین آنها را که در میان صاحب نظران از مقبولیت و اعتبار بیشتری برخوردار هستند، را آورده است که به توضیح هر یک از الگوهای مختلف برای سنجش ارزشیابی آموزشی در سازمانها پرداخته است. ارزشیابی به عنوان یکی از مراحل مهم فرایند برنامه ریزی در ابعاد مختلف از جمله برنامه ریزی آموزشی محسوب می شود تا کنون الگوها و روش های مختلفی برای انجام آن طراحی و پیشنهاد شده که یکی از کامل ترین آنها که به الگوی سیپ (cipp) معروف است توسط استافیل بیم طراحی و ارایه گردیده است. این الگو از دسته الگوهای مدیریت گرا بوده که مدیران و تصمیم گیران با استفاده از بررسی های پیمایشی، پرسشنامه ای و مصاحبه و به منظور اثربخشی و کنترل کیفیت از آن استفاده کنند. این الگو ، ملاکهای اعتبار درونی و اعتباربیرونی ، پایانی و عینیت ، مرتبط بودن ، وسعت عمل ، متناسب بودن با شرایط زمانی ، قابلیت نفوذو کارآئی مورد توجه قرار گرفته است. بنابراین وجود نظام ارزیابی اثربخش که با توجه به تنوع ماموریت، راهبرد، ساختارو نیروی انسانی قادر باشد تا برنامه ها را منطبق بر نیازمندی های دانشی و با دقت قابل قبولی ارزیابی نماید بسیار حائز اهمیت است. استفاده از الگوی سیپ برای شناسایی نقاط قوت وضعف فرآیندهای سازمانی توصیه می شود چرا که نتاج حاصل از آن را در بهبود عملکردها موثر می دانند.

ارزشیابی، الگوی cipp، فرآیند، نتایج