آرش دالوند - کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی ایران
مهدی فرزادکیا - دانشیار گروه مهندسی بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی ایران
حمید رضا رضوانی - سرپرست واحد آمار سازمان بازیافت و تبدیل مواد زائد شهرداری اصفهان
مجید عرفان منش - کارشناس ارشد سازمان خدمات موتوری شهرداری اصفهان

زمینه و هدف: افزایش رشد جمعیت و مهاجرت به شهرها ، تغییر الگوی مصرف و رواج فرهنگ مصرف گرایی و توسعه صنایع بسته بندی مواد غذایی و نوشیدنی در سالهای اخیر موجب تولید انبوه ظروف شیشه ای و بالارفتن درصد شیشه دورریز در زباله های شهری شده است. مزایای گوناگون اقتصادی بازیافت شیشه و تاثیر بسیار زیاد آن در کاهش مصرف انرژی توجه بسیاری از متخصصان را در سالهای اخیر به بازیافت شیشه جلب کرده است. با توجه به اهمیت بازیافت، در این تحقیق وضعیت بازیافت شیشه از زباله های شهری اصفهان تعیین و جنبه های اقتصادی آن مورد بررسی قرار گرفت. روش تحقیق: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- مقطعی است که در سال 1387 انجام گرفت. نتایج مندرج در این تحقیق با توجه به مشاهدات میدانی ، مطالعات کتابخانه ای، مصاحبه حضوری با مسئولین سازمان بازیافت، اداره خدمات شهری اصفهان و پیمانکاران طرح بازیافت از مبدا و مطالعه اسناد و مدارک موجود در این سازمان ها و تجزیه وتحلیل این اطلاعات بدست آمد. نتایج: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که از 5657/74 تن شیشه مصرف شده در شهر اصفهان در سال 1387 تنها 39/6 درصد آن در طرح بازیافت از مبدا جمع آوری و بازیافت گردیده و 60/4 درصد آن به صورت مخلوط با زباله های تر دور ریخته شده است . بازیافت 39/6 درصدی شیشه از زباله های شهری اصفهان درآمدی معادل با 560335750 ریال عاید پیمانکاران طرح تفکیک از مب دا نموده و باعث کاهش 537921600 ریال از هزینه های شهرداری شده است. همچنین درآمد ناشی از کاهش مصرف انرژی در این طرح مبلغی معادل 481264778 ریال برآورد گردید. نتیجه گیری: در صورت در نظر گرفتن تمام جنبه های اقتصادی بازیافت شیشه، سرمایه گذاری جهت ارتقاء میزان بازیافت آن از زباله های شهری اصفهان دارای توجیه اقتصادی می باشد.

بازیافت شیشه ، جنبه های اقتصادی، شهر اصفهان