نایب براتی - کارشناس ارشد شرکت نفت اهواز

اجرای عملیات حفاری مانند هر فعالیت صنعتی دیگر در پایان عملیات ، پسماندها یی رادر محیط زیست به جای می گذارد و چناچه برنامه ریزی جهت تصفیه و یا حذف آن ها صورت نپذیرد این مهم در دراز مدت می تواند اثرات نامطلوبی در محیط زیست دارد . کنترل پسماند سیالات حفاری ، روش مقبول و منطقی برای ارایه پیشنهاد جهت کاهش آسیب ها و خسارات احتمالی ناشی از دفع و دور ریزهای حفاری به محیط زیست می باشد. همچنین یکی از مهم ترین عوامل در کاهش اثرات منفی زیست محیطی پسماندها مدیریت صحیح آن هاست. بگونه ای که برخی مواقع هزینه های مورد نیاز در حذف آلودگی های یک پسماند و یا کنترل انتشار آلودگی آن ، با اعمال مدیریتی صحیح و ابتکاری به میزان چشمگیری کاهش پیدا می کند وهمچنین کلیه پساب های ناشی از شستشوی مخزن ها ، حوضچه چاه ، محوطه مجاور پمپ ها دستگاه های مربوط به چاه، وارد حوضچه ذخیره هرزروی آب می گردد پس از ورود پساب به این گودال جامدات موجود در آن ته نشین شده و فاز مایع آن جهت انجام عملیات تصفیه و آب گیری وارد دی واترینگ یونیت می گردد و در مرحله ی بعدی جهت تصمیم گیری در مورد اینکه آب دیواترینگ برای رقیق سازی و یا برای گل سازی مناسب است یا نه. روش کنترل پسماند حفاری که از روش های DISCHARGE ZERO می باشد یکی از روش های حال حاضر صنعت حفاری در سطح بین المللی است که با استفاده از افزودنی های شیمیایی و کپسوله کردن ذرات جامد و جداسازی آنها از سیال توسط سانتریفیوژ، عمل تصفیه را انجام می دهد. آب حاصله مجددا به چرخه آب مصرفی دستگاه بازگردانده می شود و بدین ترتیب آب مصرف شده در ساخت سیال، بازگردانده شده و در مصرف آب صرفه جویی چشمگیری حاصل می نماید . از اینرو پایین آوردن حجم جامدات درون سیال حفاری)(گل) از طریق دورریز با استفاده از تجهیزات مکانیکی و فرآیندهای شیمیایی جهت به حداقل رساندن تصفیه و بازسازی ضروری گل و نگهداری ویژگی های آن در سطحی مقبول، همواره در دستور کار قرار دارد

کنترل پسماند، دیواترینگ ، دکل، کنده