جواد نصیری - مدیر دفتر انرژی زیست توده، سازمان انرژیهای نو ایران

مدیریت پسماندهای جامد شهری از یکطرف با اجزای مختلفی در پسماندهای تولیدی روبرو میباشد و از طرف دیگر ملزم به اجرای عناصر موظف هفتگانه برای آنها هست. در یک دسته بندی کلی پسماندهای جامد شهری به پسماندهای خشک و پسماندهای تر تقسیم میشود. بخش خشک زباله عمدتاً از 3 جزء تشکیل شده است: جزء ارزشمند برای فروش (بخشی از شیشه و پلاستیک، کاغذ و مقوا و ...)، جزء ارزشمند برای تولید انرژی (بخشی از پلاستیک، لاستیک، کاغذ و مقوا و چرم، چوب و سرشاخه و ...) و جزء ب یارزش ( Inert - نظیر خاک روبه تنظیف شهری، بخشی از شیشه و ...) را شامل میشود. سوخت مشتق از زباله (Refuse Derived Fuel-RDF ) ترکیبی ازصنایع چوب و کاغذ و نیز نیروگاه های حرارتی و زباله سوزها می باشد. استفاده از RDF در نیروگاههای ذغال سنگی بسیار موثر بوده و بشدت آلایندههای دود خروجی را کاهش میدهد و با نرخ رشد قابل توجهی در حال توسعه میباشد. در این مقاله ضمن مرور مختصری بر بحث فنی و اقتصادی تولید RDF ، به مزایای تولید آن در ایران از دید بنگاه ( وزارتخانههای کشور، صنایع، نفت و نیرو و سازمان حفاظت محیط زیست) و ملی (صرفه جویی در مصرف سوختهای فسیلی، اشتغال، بهداشت عمومی و ...) پرداخته میشود. این فناوری در ایران تجربه نشده است ولی از آنجا که فناوری پیچیدهای نمیباشد، بهرهگیری از آن باعث ورود سایر سایر بخشهای دولتی و خصوصی به عرصه مدیریت پسماند شده و ضمن افزایش بهرهوری و ارزش افزوده این صنعت و حجم اقتصادی و اشتغال آن، بار مدیریت پسماند میان بازیگران جدید و وزارت کشور توزیع میشود. با ایجاد و توسعه صنعت RDF و بازار مصرف آن ، فرصتهای ارزشمند مذکور برای مدیریت پسماند ایجاد میشود که ضروری به نظر میرسد تا جهت تسریع در توافقات بین بخشی، در اسرع وقت وزارت کشور با همراهی سازمان حفاظت محیط زیست بحث RDF و کاربرد آن در صنعت انرژی کشور را در هیئت دولت مطرح و پیگیری نمایند.

سوخت مشتق از زباله، محیط زیست، پسماند جامد شهری، بخش خشک پسماند شهری، انرژی، صنعت سیمان، نیروگاه برق ، RDF