خسرو رحیمی - کارشناسی ارشد مهندسی مخازن هیدروکربنی شرکت زیگیت، سوییس
بهنام پناه پوری - کارشناسی مهندسی شیمی دانشگاه آزاد گچساران

مخازن شکافدار قسمت عظیمی از ذخایر نفت و گاز در سطح جهان را در خود جای داده و سهم عمده ای از تولید نفت و گاز را در اختیار دارند. اینگونه مخازن از نظر ناهمگونی دارای ساختار پیچیدهای میباشند. اگرچه شکاف ها میتوانند سهم بسزایی در تولید داشته باشند لیکن نفت برجای مانده در داخل ماتریس سبب میشود بازیافت نهایی بشدت کاهش یابد. یکی از عوامل مهم که در عملکرد ضعیف این گونه مخازن اثرگذار است عامل ترشوندگی میباشد زیرا مخازن کربناته اغلب نفت دوست و میانه هستند. فرایند تزریق آب در مخازن شکافدار چندان موفق نیست زیرا توانایی ماتریس در آشام آب تزریقی و جابه جایی نفت به سمت سیستم شکاف ضعیف است. روش های شیمیایی ازدیاد برداشت از قبیل تزریق مواد فعال سطحی در مخازن شکافدار نفت دوست استفاده میشود. مواد فعال سطحی به چندین روش باعث افزایش برداشت نفت تولیدی در مخازن نفت دوست میشود. یکی کاهش کشش سطحی بین نفت بدام افتاده در حفرههای کوچک و آب اطراف حفرهها و دیگری تغییر ترشوندگی ماتریس به سمت آب دوست است که خود باعث افزایش آشام خودبه خودی آب می شود و در نتیجه نفت تولیدی افزایش مییابد. هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر مواد فعال سطحی بر افزایش برداشت مخزن میباشد.

ازدیاد برداشت, مواد فعال سطحی, سیستم قلیایی / فعال سطحی / پلیمر