مهدیه راجی - دکترای عمران-محیط زیست، دانشکده عمران دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی
شیوا طاهرپور - نائب رئیس هیات مدیره شرکت طنین سبز آروند
مرتضی سواره - مدیرعامل شرکت طنین سبز آروند

صنعت نفت، گاز و پتروشیمی، به عنوان یکی از مهمترین بخشهای توسعه دهنده و ارزش افزا، زمانی به طور موفقیت آمیز عمل می کند که در هنگام برنامه ریزی برای اقدام توسعه ای، متغیرهای اجتماعی را در نظر گرفته و آن را در کنار متغیرهای فنی و اقتصادی جای دهد. تاکنون این صنعت به دلیل عدم اهمیت به این متغیرها، با مشکلات جدی مواجه شده و اثرات اجتماعی فراوانی برجای گذاشته است. برخلاف اثرات بیوفیزیکی که با شروع ساخت و ساز ایجاد می شود، اثرات اجتماعی همزمان با انتشار شایعاتی درباره پروژه بالقوه، آغاز می گردد. در این زمان اضطراب ایجاد می شود و حدس و گمان و فرصت طلبی رخ میدهد و تاثیرات اجتماعی ایجاد می کند. این تاثیرات چه پروژه آغاز شود یا نه، اتفاق میافتد. بنابراین لازم است که قبل از برنامه ریزی برای اجرای هر طرح توسعه ای و در مراحل تصمیم گیری، مطالعات جهت تدوین پیوست اجتماعی انجام شود و بدین طریق مردم منطقه قبل از انتشار شایعات، خود در جریان طرح توسعه ای قرار خواهند داشت و تاثیرات اجتماعی به خوبی قابل کنترل می باشد. در این صورت، طرح توسعه ای چه در زمان ساخت و چه در مراحل بهره برداری با مشکل مواجه نخواهد گشت به طوری که میتواند برنامه مسئولیت اجتماعی خود را بر مبنای این مطالعات بنا نهد. به دلیل اهمیت اثرات اجتماعی، در تیرماه ۱۳۹۹، تدوین پیوست اجتماعی برای طرحهای توسعه ای الزامی گردید. در همین راستا، این مقاله با مطالعه مروری مقالات منتشر شده در زمینه ارزیابی تاثیرات اجتماعی، نکات قابل تاملی برای پیوست نگاران اجتماعی ارائه میدهد و اهمیت لزوم تدوین پیوست اجتماعی را بیان می کند.

پیوست اجتماعی، توسعه پایدار، صنعت نفت، ارزیابی اثرات اجتماعی