تحلیل توزیع زمانی برداشت آب در طرح های انتقال آب بین حوضه ای مطالعه موردی: طرح های انتقال آب از حوضه آبریز کارون (داده های تاریخی)

یکی از مسائل مهم مطرح در کنار کمبود و تقاضای آب در جوامع،مسئله چگونگی مدیریت صحیح منابع آبی با توجه به توزیع غیر یکنواخت زمانی و مکانی می باشد.در این میان طرح های انتقال آب بین حوضه ای به لحاظ اهمیت و حساسیت فوق العاده و گستردگی مناطق تحت تاثیر،از جمله راهکارهایی است که بیا مناقشات زیادی مواجه اند.در این مقاله توزیع زمانی برداشت های طرح های انتقال آب در مقایسه با آورد رودخانه کارون تا سد مخزنی گتوندعلیا براساس داده های تاریخی،طراحی و توسعه،مورد بررسی و تحلیل قرار گفته است.نتایج حاکی از این است که در ماه های خرداد تا شهریورماه بیشترین میزان درصد انتقال،تا ۲۷ % است.همچنین بیشترین میزان برداشت در نیمه دوم سال آبی ودر شرایطی که حوضه پایین دست با چالش های جدی کمبود آب،مواجه است،رخ داده است،با بررسی شاخص خشکسالی جریان رودخانه ای SDI مشاهده گردید که بیشترین میزان درصد انتقال آب در شرایط خشکسالی حوضه مبدا انجام گردیده است. همچنین مقادیر انتقال آب در دو سناریو طرح های در حال بهره برداری و با لحاظ طرح های توسعه ای، در شش ماهه اول و دوم سال آبی مقایسه و نتایج بیانگر به ترتیب ۷۴ % و ۶۵ % برداشت های انتقال آب در نیمه دوم سال آبی اتفاق می افتد

Keywords:

کارون , زاینده رود , انتقال آب , درصد انتقال آب , شاخص SDI