مروری بر روش های استخراج پکتین از ضایعات غذایی و گیاهی: فراصوت، ریزموج و آنزیمی

ضایعات غذایی و گیاهی به صورت بالقوه می توانند منبعی برای تولید ترکیبات باارزش دارویی و غذایی بالا مانند پکتین قرار گیرند. پکتین طیف گسترده ای از کاربردها را در محصولات دارویی و آرایشی و همچنین در صنایع غذایی ازجمله عامل ژل کننده، پایدارکننده در نوشیدنی ها، حجم دهنده در نانوایی و شیرینی پزی پوشش می دهد. پکتین تجاری موجود به طور عمده از ضایعات مرکبات یا تفاله سیب یا محصولات جانبی از تولید آب میوه به دست می آید. امروزه ضایعات غذایی جدید و منابع محصولات جانبی برای استخراج پکتین در حال افزایش است. افزون بر این، به کارگیری رویکردهای نوآورانه استخراج به دلیل محدودیت فرآیندهای مرسوم ضروری بوده و رو به گسترش است. بررسی حاضر بر روش های فرآوری مرسوم و نوآورانه (استخراج فراصوت، استخراج آنزیمی، استخراج به کمک ریزموج) به منظور تهیه پکتین از ضایعات غذایی و محصولات جانبی مختلف متمرکز است. چگونگی استخراج پکتین به دما، pH، زمان، حلال ها و نسبت جامد به مایع وابسته است. استفاده از فرآیندهای نوین استخراج می تواند ابزار مفیدی برای افزایش بازده و کیفیت پکتین و کاهش زمان استخراج، دما، استفاده از حلال ها و شرایط اسیدی قوی برای استخراج پکتین باشد. به عنوان مثال، کاربرد امواج فراصوت می تواند منجر به افزایش بازده پکتین با کاهش زمان استخراج و دما شود. از سویی دیگر فراصوت در مقایسه با روش های مرسوم استخراج با کاهش دمای بهینه، بیشینه بازده پکتین را با حفظ رنگ و ریزساختار به همراه دارد. همچنین مطالعات انجام شده نشان می دهد روش استخراج آنزیمی بازده استخراج پکیتن را به طور مشابه با نمونه های کنترل (بدون آنزیم) بهبود می بخشد.