محمد رضا افشاری بصیر - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان

زیست و توسعه پایدار امروز دز محافل علمی جهان همواره مورد بحث و کاوش بوده و نظریات مختلفی از ابعاد گوناگون ارائه گردیده است. قطعا حفظ منابع طبیعی خدادادی، عدم الودگی محیط زیست، حداقل مصرف انرژی های فسیلی و هم زیستی با شرایط طبیعی و اقلیمی از طریق تدابیر شهر سازی و معماری از موارد مهم در طراحی و ساخس مجتمع عادی زیستی بوده و باید مورد توجه و اجرا توسط طراحان و مجریان قرار گیرد. حال پس از تاراج معماری در اندیشه ی انیم تا با عناوینی چون معماری پایدار، بهینه سازی و غیره که خود نیز تقلیدی بیش از دیگران نیست،هویت از دست رفته را به بنا ها و شهر هایمان باز گردانیم، ولی به قول حسن فتحی شایسته است بررسی معماری گذشته ی ایران نشان میدهی که اقدانات موثر در زمینه ی بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمان های مسکونی ، استفاده از انرژی های طبیعی و طراحی اقلیمی ساختمان ها بر اساس اصول معماری همساز با اقلیم هر منطقه می باشد. طراحی اقلیمی در روزگاران گذشته دستمایه ی اصلی معماری بوده است.

معماری پایدار،مفهوم و ارزش،معماری سنتی ایران، طراحی اقلیمی، بهینه سازی مصرف انرژی