آیدین آزادی - گروه علوم و صنایع غذایی ، دانشکده تغذیه و علوم غذایی ، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ، اصفهان ، ایران
علیرضا درعلی - گروه علوم ومهندسی صنایع غذایی ، دانشکده صنایع غذایی ، دانشگاه بوعلی سینا همدان ، همدان ، ایران
سیده مریم میرشریفی - گروه علوم و صنایع غذایی ، دانشکده تغذیه و علوم غذایی ، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ، اصفهان ، ایران

یافتن یک جایگزین کاربردی برای کاهش استفاده از پلیمرهای معمولی در صنعت پلاستیک از آنجا که زباله های پلاستیکی تولیدشده در صنعت ، عمدتا متعارف ، به یک نگرانی حاد تبدیل شده است. بسته بندی موادغذایی به یک بحران زیست محیطی درسراسرجهان تبدیل شده است. پلیمرهای زیست تخریب پذیر توجه محققان را به عنوان یک جایگزین احتمالی برای پلاستیک های فسیلیجلب کرده اند. مواد بسته بندی مبتنی بر کیتوزان ، به ویژه ، به دلیل تجزیه پذیری زیستی ، ماهیت غیر سمی و خواص ضد میکروبی،اخیرا مورد توجه بخش بسته بندی زیست تخریب پذیر مواد غذایی قرار گرفته است. کیتوزان که از کیتین به دست می آید ، فراوانترین بیوپلیمر موجود در طبیعت پس از سلولز است .کیتوزان یک ماده بیولوژیکی ایده آل برای بسته بندی فعال است زیرا می تواندبه تنهایی ساخته شود یا به عنوان پلیمرهای دیگر ترکیب شود وهمچنین ذرات ضدمیکروبی فلزی،به صورت لایه یا به عنوان پوششبرای بررسی به عنوان اجزای عملکردی سیستم های بسته بندی فعال استفاده میشود. نانوکامپوزیت های کیتوزان-فلز/اکسید فلز بهعنوان مواد بسته بندی ضد میکروبی مورد توجه روزافزون قرار گرفته اند ، با چندین مکانیسم مختلف مهار که شامل فعل و انفعالاتفیزیکی مستقیم یا واکنش های شیمیایی (به عنوان مثال ، تولید گونه های فعال اکسیژن و همچنین افزایش انحلال کاتیون هایفلزی سمی). استفاده از کیتوزان و اکسید فلز/فلز آن (به عنوان مثال دی اکسید تیتانیوم ، اکسید روی و نانوذرات نقره) نانوکامپوزیتهای بیولوژیکی در کاربردهای بسته بندی اصلی ترین بحث در این بررسی هستند.

بسته بندی فعال، ضد میکروبی، کیتوزان، نانومواد فلز