الهه سادات نوعی - کارشناس ارشد روانشناسی گرایش عمومی دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
پرویز صباحی - استادیار گروه روانشناسی دانشگاه سمنان، سمنان، ایران

زنان سرپرست خانواده یا خود سرپرست با سختی ها، مشکلات و مانع های بسیار زیادی که در زندگی مواجه هستند که درکنار مصائب و مسئله های موجود در شهرهای بزرگ، صدمه های غیر قابل جبرانی را بر آنها و جامعه ای که در آن زندگی می کنند وارد می کند. هدف این پژوهش مقایسه ی شادکامی و آشفتگی روانشناختی و باور به دنیای عادل زنان سرپرست خانواده و غیر سرپرست شهر تهران می باشد. یک مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع علی مقایسه ای است. جامعه آماری این پژوهش شامل ۳۰ نفر زنان سرپرست خانواده و ۳۰ نفر زنان غیرسرپرست ساکن شهر تهران بود و با سه پرسشنامه، DAS-۲۱ ، پرسشنامه باور به دنیای عادل برای خود و دیگران و پرسشنامه ی شادکامی آکسفورد مورد سنجش قرار گرفتند. داده های جمع آوری شده در دو روش آمار توصیفی و روش تحلیل استنباطی مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین شادکامی و آشفتگی روانشناختی و باور به دنیای عادل زنان سرپرست خانواده و زنان غیر سرپرست تفاوت معناداری وجود دارد. در نتیجه این یافته ها و نتایج پژوهش باید گفت که قبول نقش سرپرستی خانواده از سوی زنان، سطح زندگی و به دنبال آن سطح زندگی کل افراد خانواده و فرزندان آنها را تحت الشعاع قرار خواهد داد. همچنین وضعیت اشتغال و کار کردن زنان سرپرست خانواده نیز در وضعیت مناسبی نیست که به دلیل موانع و محدودیتها و برخورداری از سطوح پایین تر سواد، فرصتهای شغلی محدودتری نسبت به زنان غیر سرپرست دارند و از آنجایی که حمایتهای دولتی موجود برای این زنان بسیار کم است و بیشتر جنبه ی خدمت رسانی دارد تا توانمندسازی، بنابراین به طور تقریبی، اکثر این افراد به کارهای موقتی مانند کارهای دستی و کارگری و خانه داری مشغول هستند که میتوان روی زندگی آنها تاثیر گذارد.

شادکامی، آشفتگی روانشناختی، باور به دنیای عادل، زنان سرپرست خانواده، زنان غیر سرپرست خانواده