مدیریت ریسک مبتنی بر سیستمهای خبره فازی در پروژه های ساخت

با گسترش و توسعه روز افزون پروژه ها و پیچده تر شدن آن ها، نیاز به ابزارهای جدید برای کمک به مدیریت پروژه ها الزامی است. از جمله ی این ابزارها مدیریت ریسک است، چرا که در یک محیط بی ثبات و نامعین، هر لحظه می توان انتظار وقوع رخدادهای خارج از برنامه و غیر منتظره را داشت. غالبا از دانش افراد خبره برای ارزیابی ریسک پروژه ها استفاده می گردد اما انسان ها همواره از کلمات و عباراتی در محاورات خود استفاده می کنند که مرزهای روشنی برای خود ندارند. برای برخورد با چنین کلمات و عبارات مبهمی از منطق فازی بهره گرفته می شود. تئوری مجموعه های فازی روشی است که کارایی خود را برای مدیریت عدم قطعیت هایی مشابه موارد ذکر شده در مورد پروژه های ساخت نشان داده است. سیستم خبره ی فازی عبارت است از یک سیستم خبره یا سیستم مبتنی بر دانش که برای استدلال داده ها از مجموعه یی از توابع عضویت و قواعد فازی به جای منطق دودویی استفاده می کند. برای سیستم های با عدم قطعیت زیاد که اطلاعات کافی و دقیقی نیز در دسترس نیست، رویکرد استدلال تقریبی فازی مطرح می شود. ورودی سیستم فازی می تواند اطلاعات نادقیق باشد و پردازش های سیستم نیز با بهره گیری از استدلال تقریبی انجام می شوند. در این تحقیق به بررسی ریسک های موجود در پروژه های عمرانی از طریق کسب نظرات خبرگان حوزه های کارفرمایی، مشاور و پیمانکاری پرداخته شد. با ارائه گام بندی سعی در شناسایی ریسک ها، ارزیابی آن ها و کنترل ریسک های با اولویت بالا با استفاده از منطق فازی و سیستم های خبره داشته ایم.

Keywords:

مدیریت ریسک , منطق فازی , عدم قطعیت , سیستم های خبره , استدلال تقریبی