تاثیر هوش معنوی بر سلامت روان: مطالعه ای در بین پرستاران زن بیمارستان های استان مازندران

با توجه به اوضاع و احوال خاص محیط بیمارستان و ارتباط مستمر پرستار با بیماران، سلامت روان پرستاران، به ویژه پرستاران زن، نقش بازدارنده ای در بروز رفتارهای کژکارکردی دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه هوش معنوی (SQ) با سلامت روان پرستاران زن بیمارستان های استان مازندران همبستگی بین این دو متغیر را بررسی می کند، و تاثیرات آن بر تعدیل برخی ناملایمات و رفتارهای تنش زا را نشان می دهد. رویکرد پژوهش، توصیفی و طرح همبستگی است که به روش میدانی با بهره گیری از پرسش نامه های استاندارد هوش معنوی کینگ و دیکو و پرسش نامه سلامت روان گلدبرگ و هیلر با حجم نمونه ۲۵۰ تن از طریق نمونه گیری در دسترس اجرا شد و داده های جمع آوری شده به وسیله آزمون های میانگین و مدل معادلات ساختاری با نرم افزارهای SPSS و LISREL تحلیل شد. طبق نتایج این بررسی، که هوش معنوی به عنوان متغیر مستقل با چهار شاخص تفکر انتقادی، تولید معنا، آگاهی و توسعه آگاهی و سلامت روان به عنوان متغیر وابسته با چهار شاخص علائم جسمانی، علائم اضطرابی، کارکرد اجتماعی و علائم افسردگی به کار رفته بود، وجود همبستگی مثبت بین برخورداری از هوش معنوی و سلامت روان پرستاران اثبات شد.

Keywords:

هوش معنوی , سلامت روان , پرستاران زن , عملکرد بهینه , بیمارستان های مازندران