ندا ضیابخش - استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن
اکرم باروتی شاهکوچکی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

ضرورت صرفه جویی در مصرف انرژی از مقوله هایی است که امروزه توجه به ان بیش از پیش احساس می شود و کنترل دقیق مصرف انرژی در ساختمان و ارائه معیارهایی برای طراحی جهت صرفه جویی دائمی آن امری حیاتی است. معماری سنتی ایران نه صرفا به مثابه آثار باستانی بلکه به موجب قابلیت های گسترده آن در ارائه راهکارهای استفاده از انرژی دارای ارزشی خاص می باشد که معمار ایرانی با به همراه داشتن عقل جمعی معماران نسل های قبل از خود و نیز تجربه تاریخی به این امر دست یافته است که این تحقق می تواند الهام بخش هنرمندان معاصر برای طراحی ساختمانهای جدید باشد. با توجه به اینکه زواره یکی از شهرهای کهن ایران است و هنوز بررسیهای جامع در مورد آن صورت نگرفته است شناخت مطلوب جنبه اقلیمی این شهر می تواند در شناخت معماری بومی ایران سودمند باشد. در این مقاله سعی شده است تا با بررسی معماری مسکونی شهر زواره در جهت ارائه راهکارهای مناسب برای طراحی منتج به ضوابط طراحی و دستیابی به مصالح بهینه و ضوابط معماری همساز با اقلیم این شهر برای نیل به یک معماری با قابلیت تداوم ماندگار گامی موثر برداشته شود. پرسش اساسی این پژوهش بررسی تیپولوژی بناهای مسکونی زواره و انطباق ویژگی های اقلیمی آن با فاکتورهای معماری پایدار و متمرکز بر عناصر خاص در معماری پایدار و اقلیمی زواره است. روش تحقیق در این بررسی متکی روش توصیفی و تحلیلی بوده است و گردآوری مدارک به صورت اسنادی و میدانی می باشد که بدین منظور بسیاری از بناهای این شهر مورد بازدید قرار گرفته است. چهارچوب نظری این تحقیق مبین ان است که فضاهای معماری سنتی در هر اقلیم تحت تاثیر شرایط اقلیمی قرار داشته اند.

زواره ، معماری بومی ، اقلیم