بررسی عوامل موثر بر خردایش در آسیاهای گلولهای با هدف بهینه سازی آسیای گلوله خط چهارم تولید کنسانتره شرکت گل گهر

خوراک اولیه خط چهارم تولید کنسانتره شرکت معدنی و صنعتی گل گهر ترکیبی از بار برگشتی تولیدی در مدار آسیاهای خشک نیمه خودشکن خطوط تغلیظ موجود و سنگ آهن استخراجی از معدن به ترتیب با نسبت وزنی ۳۰ درصد و ۷۰ درصد میباشد. پس از در مدار خوردایش و پرعیارکنی اولیه( با نسبتهای تعیین شده نتایج نشان داد عیار و بازیابی آهن HPGR) نمونه گیری از خوراک کنسانتره جدا کننده مغناطیسی شدت متوسط ۶۲.۲۶ درصد و ۸۶.۷۸ درصد میباشد در صورتی که در طرح به ترتیب ۶۶.۱۳ درصد و ۹۰.۲۴ درصد است. خط چهارم تولید کنسانتره شرکت معدنی و صنعتی گل گهر شامل خردایش در آسیای گلولهای سر ریز شونده بود که این مقدار بزرگتر از مقدار بهینه 𝐷۸۰ = ۳۲۸𝜇 است. اندازه ذرات محصول آسیا (خوراک جدا کننده مغناطیسی) در یک دوره است، این مسئله به دلیل فرآیند نامناسب آسیاکنی میباشد. برای بهینه سازی کارایی آسیاکنی، از متغیر افزایش میزان پرشدگی گلوله داخل آسیا استفاده شده. اندازه گیریها نشان داد که میزان پرشدگی گلوله ۳۲ درصد حجم آسیا بود. جهت افزایش کارایی آسیا ۱۹ درصد نسبت به قبل از اعمال تغییر ، 𝑃 میزان شارژ گلوله یک درصد حجمی آسیا افزایش داده شد. که نتایج نشان داد متوسط ۸۰ شده به MIMS کاهش یافت. همچنین توان آسیا درصد افزایش یافت. بهبود فرآیند آسیاکنی منجر به افزایش کارایی جدا کننده طوری که نسبت غنی شدگی کنسانتره این جدا کننده، ۷.۶۵ درصد افزایش یافت بازیابی آهن در این جدا کننده و کنسانتره نهایی کارخانه به ترتیب ۷.۴۵ درصد و ۴ درصد افزایش یافت.

Keywords:

آسیا کنی , پر شدگی گلوله , دانه بندی , جدا کننده MIMS , آسیای گلوله ای