رضا یدی - دانشگاه پیام نور، واحد بوشهر، گروه کشاورزی، بوشهر، ایران
سلمان دستان - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، گروه زراعت، تهران، ایران
حمیدرضا مبصر - دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائم شهر، گروه زراعت، قائم شهر، ایران
رامین عرب - دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائم شهر، گروه زراعت، قائم شهر، ایران

به منظور بررسی اثر قطع آبیاری و کاربرد سیلیس در مراحل مختلف رشد بر شاخص‌های زراعی و عملکرد دانه برنج رقم طارم محلی، آزمایشی به صورت کرت‌های ‌‌خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1387 در مزرعه تحقیقاتی دشت ناز ساری اجرا شد. قطع آبیاری به مدت 15 روز در چهار مرحله‌ی ابتدا، اواسط و انتهای پنجه‌دهی (آغازه گل آذین) و مرحله 50 درصد گلدهی به عنوان عامل اصلی و سه مقدار سیلیس 0، 500 و 1000 کیلوگرم سیلیس خالص در هکتار که 15 روز قبل از نشاء مصرف شد به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد قطع آبیاری در مرحله‌ی ابتدای پنجه‌زنی موجب کاهش معنی‌دار طول خوشه، تعداد خوشه در متر مربع و تعداد خوشه‌چه در خوشه و در نتیجه افت شدید عملکرد دانه (22/329 گرم در متر مربع) گردید. قطع آبیاری در اواسط پنجه‌زنی باعث کاهش وزن هزار دانه شد. بیشترین تعداد خوشه در متر مربع و حداکثر عملکرد دانه (78/408 گرم در متر مربع) در تیمار قطع آبیاری مرحله 50 درصد گلدهی حاصل شد. بر اساس نتایج این تحقیق، مرحله ابتدای پنجه‌دهی به قطع آبیاری بسیار حساس است، زیرا باعث کاهش عملکرد و اجزای عملکرد می‌شود.

برنج، قطع آبیاری، سیلیس، شاخص‌های زراعی، عملکرد دانه