شهرزاد کاویانی کوثرخیزی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه های آبی دانشگاه تهران
عاطفه پرورش ریزی - استادیار گروه مهندسی آبیاری و آبادانی دانشگاه تهران

تحقیق حاضر با هدف ارزیابی روشهای اندازه‌گیری جریان آب در شبکه‌های آبیاری روباز در کشور و در بازه زمستان 1389 تا اواسط بهار سال1390 در تعدادی از شبکه‌های آبیاری و زهکشی در حال بهره‌برداری، شامل شبکه‌هایی واقع در بوشهر، بهبهان، ساوه، قزوین و ورامین انجام گرفته است. توزیع به موقع و متناسب آب، لازمه مدیریت و مصرف صحیح آب کشاورزی است و این در حالیست که در شبکه‌های آبیاری کشور ابزار و سازه‌های لازم برای اندازه‌گیری و تخصیص آب از اهمیت و دقت چندانی برخوردار نیستند. این مسئله در بحث تحویل حجمی آب، که از اولویتهای مدیریتی آب در کشور است، اهمیت دوچندان پیدا می‌کند. این تحقیق میدانی که با مشارکت مسئولین و بهره برداران شبکه ها و تدوین پرسشهای هدفمند صورت گرفته است، با تحلیل پاسخهای بدست‌آمده و ثبت بازدیدهای میدانی، نواقص و کاستیهای موجود در فرایند اندازه‌گیری جریان را مورد بررسی قرار داده و شبکه‌های مختلف را با توجه به ارزشگذاری فاکتورهای مختلف، از جنبه روشهای اندازه‌گیری و مشکلات موجود با هم مقایسه می‌کند. همچنین با توجه به نتایج میزان رضایتمندی بهره‌برداران از روند اندازه‌گیری و توزیع آب، کارایی برخی از سازه‌های اندازه‌گیری جریان آب قابل بررسی است. این تحقیق نشان داد که گرچه بطور کلی استفاده از مدولهای نیرپیک بیشتر مورد پسند و رضایت بهره برداران است، عدم دقت در ساخت، نصب، بهره‌برداری و نگهداری آنها میتواند خطای زیادی را در اندازه‌گیری سبب شود و باید در این زمینه فعالیتهای تحقیقاتی و آموزشی بیشتری صورت گیرد.

تحویل حجمی، راندمان، سازه‌های اندازه‌گیری