منصور معتمدی - فردوسی

بیش از پنجاه سال از کشف متون نجع حمادی مصر می گذرد. این متون به جماعتی از گنوسیان مسیحی تعلق داشت که از بدنه اصلی مسیحیت بریده بودند. متون مذکور از جهات متعددی در مطالعات دین شناختی و حتی اسلام شناختی دارای اهمیت فراوانند. یکی از جهات اهمیت آنها در مطالعات اسلامی این است که چند انجیل بسیار کهن در میان این متون وجود دارند که حتی متقدمتر از اناجیل رسمی مسیحیانند. از طرفی، از قرآن می توان چنین برداشت کرد که انجیل اصیل و حقیقی کتابی غیر از اناجیل مورد قبول مسیحیت است. در اناجیل نجع حمادی، هم به تفاوت های عقیدتی با مسیحیت رایج بر می خوریم و هم در آنها مواردی را می توان نشان داد که با تعالیم قرآن همانندی هایی دارند اما در عهد عتیق و جدید نمی توان از آنها سراغ گرفت. با این همه، نمی توان ادعا کرد که انجیلی که مطمح نظر قرآن یا سنت اسلامی قرار دارد قطعا و عینا، یکی از اناجیل موجود در متون نجع حمادی است. از میان انجیلهای نجع حمادی، انجیل توماس احتمالا کهن تر از انجیل های رسمی مسیحیت است.

انجیل, تحریف, اهل کتاب, عهد عتیق, عهد جدید, گنوسیان, متون نجع حمادی, مسیحیت