رابطه علی تعامل والد-فرزند و اضطراب تحصیلی با رفتارهای پرخاشگرانه از طریق میانجی گری جو عاطفی خانواده در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر اهواز

هدف از انجام این پژوهش، تعیین رابطه علی تعامل والد-فرزند و اضطراب تحصیلی با رفتارهای پرخاشگرانه از طریق میانجی گری جو عاطقی خانواده در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر اهواز بود. به این منظور ۱۵۳ دانش آموز دختر در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ به روش خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. طرح پژوهش همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های رفتارهای پرخاشگرانه باس و پری (۱۹۹۲)، تعامل والد-فرزند پیانتا (۱۹۹۴)، اضطراب تحصیلی سان، دون، هو و ژو (۲۰۱۱) و جو عاطقی خانواده : آلفرد بی هیل برن (۲۰۱۴) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها به روش آمار توصیفی و روش های آمار استنباطی همچون ضریب همبستگی پیرسون و نیز تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج نشان داد همه روابط مستقیم به جز رابطه بین اضطراب تحصیلی با رفتارهای پرخاشگرانه معنادار شدند (p>۰.۰۵). همچنین، بین تعامل والد-فرزند با رفتارهای پرخاشگرانه از طریق میانجی گری جو عاطقی خانواده و بین اضطراب تحصیلی با رفتارهای پرخاشگرانه از طریق میانجی گری جو عاطقی خانواده رابطه غیرمستقیم وجود داشت (p<۰.۰۱).

Keywords:

رفتارهای پرخاشگرانه , تعامل والد-فرزند , اضطراب تحصیلی و جو عاطفی خانواده