بررسی وضعیت اخلاق آموزشی اعضای هیئت علمی دانشگاه های دولتی شهر تهران

این مقاله به بررسی وضعیت رعایت اخلاق آموزشی اعضای هیئت علمی دانشگاه های دولتی شهر تهران از دیدگاه دانشجویان تحصیلات تکمیلی می پردازد. در بررسی این موضوع از نه مولفه استفاده شد: اثربخشی محتوای درسی، اثربخشی آموزشی، پرداختن به موضوعات حساس، توجه به رشد فکری دانشجویان، دوری کردن از برقراری رابطه دوگانه با دانشجویان، احترام به دانشگاه، احترام به همکاران، رازداری و ارزشیابی عادلانه از دانشجویان. روش تحقیق حاضر پیمایشی از نوع همبستگی است و برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استفاده شد. برای بررسی نتایج، از آزمون تی تک نمونه ای و تحلیل عاملی تاییدی استفاده گردید. جامعه آماری پژوهش عبارت بود از کلیه دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه های دولتی شهر تهران که در برگیرنده ۴۴۵۱۴ نفر، شامل ۲۰۰۶۰ دختر و ۲۴۴۵۴ پسر بود. برای نمونه گیری ابتدا سه دانشگاه صنعتی شریف، تربیت معلم تهران و علامه طباطبایی به صورت خوشه ای و به طور تصادفی انتخاب شد و سپس از طریق نمونه گیری تصادفی، ۳۸۱ نفر از ۲۷ دانشکده این سه دانشگاه برگزیده شدند که از این میان ۳۵۵ پرسشنامه جمع آوری گردید. بر اساس یافته های تحقیق، دانشجویان معتقدند که استادان دانشگاه های دولتی شهر تهران موضوع اخلاق و رعایت اخلاق در تدریس را پراهمیت و با ارزش می دانند و به رعایت این اصول و مولفه ها در تدریس خود توجه و اهتمام ویژه دارند.

Keywords:

آموزش , اخلاق آموزشی , دانشگاه های دولتی , اصول اخلاقی مورای , تهران