بهروز رضایی منش - استادیار دانشگاه علامه طباطبایی(ره)
مهدی عبدالحمید - دانشجوی دکتری مدیریت دولتی دانشگاه علامه طباطبایی(ره)
علی اصغر پورعزت - استاد دانشگاه تهران
فتاح شریف زاده - استاد دانشگاه علامه طباطبایی(ره)

یکی از جوانب مهم نظام های اجتماعی که در جهت دهی و هویت بخشی به آنها اهمیت دارد، اهداف و به تبع آن شاخص های ارزشیابی عملکرد آنها است. در نوشتار پیش رو، پژوهشگران با بهره گیری از منابع ارزشمند «نهج البلاغه» و «غررالحکم و دررالکلم» و با استفاده از روش تحلیل محتوا، شاخص های ارزشیابی را استنباط کرده و بر مبنای مدلسازی ساختاری تفسیری ارتباط آنها با یکدیگر را تبیین و سطح بندی نموده اند. جامعه آماری این پژوهش ۱۵ نفر از خبرگان آشنا به منابع دینی اند و نمونه گیری به صورت نظری صورت گرفته است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که اهداف نظام های اجتماعی به دو دسته بزرگ ایجابی و سلبی قابل تقسیم است. هدف ایجابی نظام اجتماعی، تربیت انسان ها و قرب الی الله و اهداف سلبی، رفع فقر، رفع ظلم، رفع ترس، رفع موانع اختیار، رفع وابستگی، رفع ذلت، رفع جهل، و رفع ویرانی است. این دو گونه اهداف، با هم پیوندی ناگسستنی د ارند.

الگوی ارزشیابی خط مشی, حکومت, معرفت علوی, هدف, شاخص ارزشیابی