سید حسین موسوی عباسی - گروه مهندسی بیوسیستم، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
امیرحسین افکاری سیاح - گروه مهندسی بیوسیستم، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
اصغر باقری - گروه مهندسی آب، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
منصور راسخ - گروه مهندسی بیوسیستم، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

این مقاله نیازها و چالشهای توسعه روشهای متناسب، مبتنی بر علم و ساده برای مدیریت پس از برداشت را که میتواندر کشورهای در حال توسعه در دسترس قرار داد، مورد بحث قرار میدهد. برخی از چالش های سنتی با موفقیت برطرفشده اند (یعنی شناسایی علل و منابع تلفات برای محصولات کلیدی، شناسایی بسیاری از فن آوری های بالقوه پس از برداشتبرای استفاده عملی برای کاهش تلفات)، اما چالش های زیادی باقی مانده است. این چالش ها شامل توصیف محصولاتبومی از نظر فیزیولوژی منحصر به فرد پس از برداشت آنها (به عنوان مثال میزان تنفس، حساسیت به از دست دادن آب،حساسیت به سرما، حساسیت به اتیلن)، تعیین تفاوت بین توصیه های مربوط به حمل و نقل ارائه شده برای گونه هایشناخته شده و نیازهای گونه های محلی است. موضوعات کلیدی شامل ایجاد ظرفیت در سطح محلی در علوم پس ازبرداشت، تدریس و ترویج دانشگاه، و ادامه تلاشهای تحقیقاتی تطبیقی برای تطبیق فناوریهای نوظهور پس از برداشت بانیازهای محلی است، زیرا این نیازها در طول زمان تغییر میکنند. توسعه فناوری مناسب پس از برداشت متکی به بسیاریاز رشته های مرتبط با مهندسی کشاورزی است، مجموعه گسترده اطلاعات جدید به دست آمده از تحقیقات پس ازبرداشت و تلاش های فراگیر در این زمینه ها می تواند به جهات بسیاری منجر شود که احتمالا بر کاهش فقر در کشورهایدر حال توسعه تاثیر می گذارد.

ظرفیت سازی؛ تولید محصولات تازه؛ میوه ها؛ تلفات پس از برداشت؛ کیفیت؛ ایمنی؛ سبزیجات