مسعود داوری نژاد مقدم - عضو هیات علمی گروه شهرسازی، موسسه آموزش عالی بینالود مشهد

گردشگری شهری به شکلی از صنعت گردشگری گفته می شود که با مباحثی همچون گذران اوقات فراغت و گشت و گذار شهروندان در داخل شهر و حوزه نفوذ آن ارتباط دارد. امکانات اقامتی و پذیرایی یکی از اجزاء تشکیل دهنده بسیارموثر در نظام فعالیت های گردشگری است. این جزء از سیستم، مجموعه خدمات، تسهیلات و تاسیساتی را در بر میگیرد که حوزه مانور و عملکرد گردشگران را تعیین نموده و شرایطی را فراهم می آورد که بر اساس آن گردشگران وضعیت آسایشی مطلوب تری را تجربه نمایند. با این توصیف این پژوهش درباره بررسی عوامل موثر بر روند تغییرات کمی و کیفی صنعت گردشگری در شهر گلبهار می باشد. روش پژوهش، توصیفی-تحلیلی است و تلاش بر این بوده که با برداشت میدانی و کتابخانه ای و شناخت جاذبه های بی شمار گردشگری، فرصت ها و تهدیدها و آثار منفی عدم توسعه امکانات رفاهی برای جذب توریسم و ماندگاری آن ها، راهکارهای مناسب پیشنهاد گردد. از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد: احیای برگزاری دوره های آموزشی در زمینه خدمات گردشگری کوتاه کدت، استفاده از مدیران تحصیل کرده و آگاه به مسائل گردشگری در راس امور تصمیم گیری و اجرایی، هماهنگی بین مدیران منطقه و دیگر ارگان ها و موسسات مرتبط با گردشگری منطقه، مشارکت دادن مردم در تصمیم سازی و تصمیم گیری و اجرای برنامه های گردشگری، توسعه و بهبود امکانات رفاهی، ساخت امکانات و تسهیلات لازم در سایت گردشگری، معرفی مزیت های نسبی شهر گلبهار در زمینه سرمایه گذاری های گردشگری از سوی مدیران منطقه برای متقاضیان سرمایه گذاری.

گردشگری شهری، امکانات رفاهی، توریسم، اوقات فراغت، گلبهار