ایوب رهبر - گروه حسابداری، دانشگاه علمی کاربردی صنایع ایران

از جمله موضوعات کارآفرینی که در حوزه شهری کاربرد وسیعی دارد و می تواند به یک شیوه عمل و به عنوان یکی از کارکردهای مسیر توسعه تلقی گردد، کارآفرینی اجتماعی می باشد. در کارآفرینی اجتماعی هم با کارآفرینی در حوزه اقتصادی و هم کارآفرینی در حوزه اجتماعی سرو کار داریم این مفهوم یکی از مفاهیم تقریبا نوظهور می باشد که در دو سه دهه اخیر کارکردهای مختلفی داشته است. از جمله مهمترین مشکلاتی که مدیران و برنامه ریزان در حوزه ها و سطوح مختلف با آن مواجه هستند، عدم مشارکت و همراهی مردم است در حالی که یکی از مهمترین راهکارهای دستیابی شهر به توسعه پایدار مشارکت دادن شهروندان در فرآیندهای شهری است. این مسئله آنچنان حائز اهمیت است که در حال حاضر به عنوان مهمترین نظریه و تجربه شهری در میان برنامه ریزان و متخصصان شهری مطرح است. دستیابی به مشارکت البته بسته به زمینه فرهنگی و اجتماعی حتی وضعیت اقتصادی هر جامعه متفاوت است اما آنچه اهمیت دارد این است که مشارکت در همه سطوح از جمله در سطح شهر باید از بطن جامعه و در ارتباط موثر مردم با یکدیگر و ارتباط مردم با مدیریت شهری ایجاد شود. هدف پژوهش حاضر کارآفرینی و مشارکت شهروندان در تحقق پروژه های شهری با روش توصیفی می باشد. نتایج نشان می دهد در این بین برندسازی و طراحی نشان مشخص برای کالاهای تولید شده و ورود به شبکه فروش زنجیره های مهمی ست که مراکز توتیا برای جبران کاستی های کسب و کارهای کوچک می توانند ورود کنند. و تسریع در انجام امور شهر، افزایش تاب آوری و موفقیت طرح های شهری مستلزم مشارکت دادن شهروندان در فرآیندهای شهری است.

برنامه ریزی، گردشگری شهری، کارآفرینی، اقتصاد کشور