تاثیر آموزش گروهی مبتنی بر رویکرد خودتحلیلی یکپارچه نگر بر کمال گرایی زنان دنبال-کننده مد و تناسب اندام در شهر اصفهان

پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش گروهی مبتنی بر رویکرد خودتحلیلی یکپاچه نگر بر کمال گرایی زنان دنبال کننده مد و تناسب اندام در شهر اصفهان بود. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل تمامی زنان مراجعه کننده به مراکز خرید و مزون های مد در شهر اصفهان در سال ۱۳۹۹ بود. ۴۰ نفر به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و پرسشنامه کمال گرایی چند بعدی فراست پاسخ دادند. بعد از جمع آوری و نمره گذاری تعداد ۲۰ نفر که نمره بیشتری در پرسشنامه کمال گرایی چند بعدی فراست داشتند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۰ نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش به شیوه گروهی طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت آموزش خودتحلیلی یکپارچه نگر قرار گرفتند، ولی گروه کنترل هیچ نوع برنامه ای دریافت نکردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها آمار توصیفی از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده گردید. تحلیل داده ها نشان داد آموزش رویکرد خودتحلیلی یکپاچه نگر به طور معنی داری موجب کاهش کمال گرایی زنان مراجعه کننده به مراکز خرید و مزون های مد در مقایسه با گروه کنترل می شود.

Keywords:

رویکرد خودتحلیلی یکپاچه نگر , کمال گرایی , مد و تناسب اندام , زنان.