عبدالحمید فرزانه - استادیارگروه فقه و حقوق اسلامی، دانشکده حقوق و علوم انسانی ، دانشگاه آزاد اسلامی شیراز،.

انسان مورد نظر قرآن، خلیفه و جانشین خداوند در زمین است و انتظار دارد هر فردی با برخورداری از عقل و اراده و با بهره گیری از آموزه های دینی پیامبران الهی، برای تحقق هرچه بهتر این نقش والا در عالم هستی تلاش نماید. از طرفی چنان که خداوند دانا در آغازین آیات سوره بقره تصریح نموده است بی تردید قرآن کریم کتاب هدایت است و برای دست یابی به این هدف و ارشاد آدمیان به سوی پروردگار و کمال بی نهایت، اندیشه وری و آزاد اندیشی دینی را ارج گذارده و ندای لا اکراه فی الدین«و مردود بودن دینداری اجباری را برآورده است. از نظر این صحیفه ی آسمانی، ایفای نقش خلیفه الهی انسان جز با آزاداندیشی ممکن نیست و هدف بعثت پیامبران باروری اندیشه ها و هدایت مبتنی برتبیین و تفکر و بصیرت افزایی میباشد. بر اساس آیات قرآن آزاد، اندیشی دینی حقی همگانی – حتی برای مشرکان- بوده و عدم اندیشه ورزی و استفاده نکردن از خرد موجب سقوط انسان بوده و شنیدن سخنان مختلف و انتخاب آزادانه و آگاهانه ی برترینها مورد تشویق و بشارت قرار گرفته و اصلاح جامعه جز با خردورزی و آزاداندیشی واقعی امکان پذیر نمیباشد. طبق آموزه های روشن آخرین کتاب مقدس، ترس از غیر خدا، پایبندی کورکورانه به سنتهای خانوادگی، پیروی چشم بسته از خواص و بزرگان، غفلت از برهان و منطق، پیروی از ظن و گمان، ناپرهیزگاری و هواپرستی، دنیازدگی، قدرت طلبی و پیروی از شیطان، خودسانسوری و عدم پرسش گری ، سیاسی کاری و استکبار و غرور و مجادله ی غیر سازنده از آفات و موانعی است که تحقق آزاداندیشی دینی را با اختلال و مشکل روبرو خواهد ساخت.

خدا، انسان، آزاد اندیشی، تفکر، قرآن کریم.