زینب سجودی - دانشجوی دکتری علوم مهندسی آب، دانشگاه تهران، تهران، ایران
هادی شوکتی - دانشجوی دکتری مهندسی آبیاری و زهکشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
یاسر سجودی - کارشناسی ارشد در رشته مهندسی سیستم های انرژی، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران
محمود مشعل - دانشیار، گروه مهندسی آب، دانشکده ابوریحان، دانشگاه تهران، تهران، ایران

فضا های سبز شهری در افزایش رطوبت نسبی، کاهش دما و تلطیف هوای کلان شهر ها، کنترل تشعشعات خورشید و جلوگیری از بازتاب نور های مزاحم موثر هستند. با توجه به اهمیت توسعه و حفظ فضا های سبز در شهر ها مصرف آب جهت آبیاری آن ها افزایش پیدا می کند از طرفی دیگر با توجه به منابع محدود آب، تخمین مناسب نیاز آبی فضای سبز نیازمند توجه ویژه است. در فضا های سبز گونه های گیاهی متفاوت با نیاز آبی مختلف در کنار هم و به صورت مختلط کشت می شوند و عدم توجه به این موضوع باعث هدر رفت آب خواهد گردید. بنابراین با استفاده از روش هایی که بتوانند تبخیر- تعرق را در فضای سبز به درستی و با دقت بیشتر برآورد نمایند می توان به کاهش اتلاف آب کمک کرد. در این مطالعه میزان آب مورد نیاز برای آبیاری فضای سبز پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران با استفاده از سه روش Wucols، Pf و Ipos به مدت یک سال از فروردین تا اسفند ۱۳۹۹ برآورد گردید. میزان نیاز ناخالص آبیاری با روش های Wucols، Pf و Ipos به ترتیب برابر با ۸/۷۹۴، ۷/۷۲۲و ۹/۳۴۶ میلی متر محاسبه شد. نتایج نشان داد که روش Wucols به دلیل در نظر گرفتن پارامتر های بیشتر نظیر گونه گیاهی، تراکم پوشش گیاهی و ریزاقلیم دقت بیشتری در مقایسه با سایر روش های بر آورد نیاز آبی دارد.

اقلیم, پوشش گیاهی, کشاورزی, نیازآبی