سیر توجه به موضوعها و مناسبتهای شاد و غمانگیز، در سرودن قصاید فارسی تا آغاز قرن هفتم (بیست قصیدهسرای شاخص)
Publish place: poetry studies، Vol: 12، Issue: 2
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 78
This Paper With 29 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JBASH-12-2_009
تاریخ نمایه سازی: 8 خرداد 1401
Abstract:
قصیده یکی از قالبهای اصلی شعر فارسی است که در سدههای چهارم تا آغاز قرن هفتم، در انعکاس مفاهیم فرهنگی و اجتماعی جامعهی ایرانی نمودی موثر داشته است. در این مقاله با روش تحلیل محتوا، پس از مطالعهی بیش از ۳۲۰۰ قصیده از بیست شاعر، اشعاری که در مناسبتها یا رویدادهای شاد و غمگنانه سروده شدهاند، استخراج و سیر توجه شاعران به این مناسبتها در دورههای مختلف و در پیوند با دربارها تحلیل شده است. نتایج نشان میدهد، در شعر سدههای چهارم و پنجم، توجه به وصف بهار، توصیف بزمها و بیش از همه، اصرار بر انعکاس جشنهای مهرگان و سده، فضایی شاد به اغلب دیوانها بخشیده؛ اما در سدههای بعد، از توجه به جشنهای ایرانی کاسته شده و اغلب شاعران مناطق مرکزی ایران بر وصف اعیاد عربی چون: عید فطر و عید قربان، در اشعار خود اصرار ورزیدهاند. همچنین در فاصلهی این چند سده، شادی ادب دربار که برآمده از توجه به فتحها، تبریک مناصب و اعیاد و جشنها و دیگر رویدادهای شادیآور مربوط به ممدوح است، جای خود را به اندوه شخصی یا اجتماعی شاعران داده که اغلب یادآور مرگ عزیزان، فقر، جنگها و اختلافات، شکایتها، حبسها و قحطیهای زمان آنان است. همچنین از این زاویه، شاعران متصل به دربارهای غزنویان و سلجوقیان اول، شادمانتر از شاعران دیگر دربارها یا شاعران مذهبی بودهاند. واژههای کلیدی:
Keywords:
Authors
محمد مرادی
دانشگاه شیراز
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :