مهدی محمدی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم

هدف: هدف پژوهش ارزیابی داستان­های دینی منتشر شده برای کودکان و نوجوانان بین سال­های ۱۳۸۰-۱۳۸۵ از نظر کیفیت محتوا، ساخت و پرداخت، زبان و بیان و شیوه نگارش است. روش: پس از بررسی پایگاه اطلاع رسانی خانه کتاب ایران که یکی از پایگاه های معتبر در معرفی کتاب های منتشرشده در کشور هست تعداد ۲۹۱ عنوان اثر داستانی بین سال های مورد بررسی شناسایی شدند که با استفاده از روش تحلیل محتوا مورد ارزیابی قرارگرفتند. یافته ها: داستان های شناسایی شده از نظر کیفیت محتوا، ساخت و پرداخت و کیفیت زبان و بیان مورد ارزیابی قرار گرفتند که یافته ها نشان داد که نگفتن منابع و مآخذ، ارائه­ی نصیحت مستقیم و داشتن تعصب، و در بخش کیفیت محتوا، رساندن پیام مورد نظر به خواننده همراه با نتیجه گیری و افتادن در دام پند و شعار، رواج آسان­پسندی و خلاقانه نبودن آثار  و ترسیم مبالغه آمیز شخصیت­های مذهبی در بخش ساخت و پرداخت، پایبند نبودن نویسندگان به توضیح کلمات و اصطلاحات دشوار و نامفهوم در پانویس، سلیس و روان نبودن زبان اثر در بخش کیفیت زبان، بیان و شیوه ی نگارش به عنوان مهم ترین مشکلات داستان ها شناسایی شدند که برای برطرف کردن نارسایی های شناسایی شده راه کارهای ابتدایی ارائه شده است.              واژه­های کلیدی:

تصویر, داستان دینی, صورت و محتوا, کودک و نوجوان