مریم زاهدی - کارشناسی ارشد مهندسی فناوری اطلاعات دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین

صنعت گردشگری بزرگترین صنعت خدماتی جهان از نظر درآمدزایی شناخته شده است. رشد این صنعت، همواره آثار زیست محیطی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی زیادی را به دنبال داشته است. توسعه صنعت گردشگری برای کشورهای درحال توسعه که با معضلاتی چون نرخ بیکاری بالا، محدودیت منابع ارزی و اقتصاد تک محصولی مواجه اند، از اهمیت فراوانی برخوردار است. مدیریت مالی عمومی نوین شامل مجموعه اصلاحاتی در سیستم ها، رویه ها و قوانین حسابداری، گزارشگری مالی، بودجه ریزی، حسابرسی و کنترل داخلی به منظور استفاده موثر و کارا از منابع مالی، ارتقای شفافیت و پاسخ گویی در بخش عمومی است. تا چندی قبل اقتصاددانان توسعه به جای توجه به مساله توزیع درآمد و رفع نابرابری‎های ناهنجار درآمدی میان آحاد جامعه، بر ایجاد رشد اقتصادی و تسریع آن به ویژه، در کشورهای فقیر تاکید داشته‎اند. حتی نابرابری شدید درآمدها، لازمه رشد و کارایی اقتصادی شمرده می‎شد؛ زیرا چنین استدلال می‎شد که ثروتمندان نسبت به فقرا درصد قابل توجهی از درآمدهایشان را پس‎انداز می‎کنند و انباشت پس‎اندازها است که می‎تواند به نوبه خود سرمایه‎گذاری و رشد اقتصادی را امکان‎پذیر کند. این طرز تفکر موجب شد مدت‎ها به مساله توزیع درآمد توجه کافی نشود؛ به طوری‎که در گذشته بررسی مسائلی نظیر رشد اقتصادی، اشتغال، کارایی اقتصادی و تراز پرداخت‎ها محور اصلی غالب تحقیقات به شمار می رفتند. اینکه امروزه مشاهده می شود که کشورهای صنعتی تمام نیرو و توان خود را در جهت جذب جهانگرد به کار می گیرند، موید جایگاه این صنعت در اقتصاد است. توسعه گردشگری می تواند منجر به رشد اقتصادی و اشتغالزایی در مقصدها شود. با ورود گردشگران، تقاضای نهایی برای محصولات افزایش یافته و بخشهای گردشگری برای پاسخ به این تقاضا و بخشهای غیرگردشگری برای پاسخ به تقاضای واسطه ای تولید خود را افزایش میدهند. بدین ترتیب رشد اقتصادی حاصل شده و تقاضا برای نیروی کار نیز افزایش می یابد.

توسعه درآمد مالی، صنعت گردشگری