مجید دشتگرد - فارغ التحصیل دکترای روابط بین الملل دانشگاه علامه طباطبایی(ره)
عیسی مرادی افراپلی - دانشجوی دکترای روابط بین الملل دانشگاه علامه طباطبایی(ره)

چین از جمله بازیگران بین المللی تاثیر گذار در سیاست جهانی محسوب می شود که در طی دو قرن ۲۰ و ۲۱ دو سیاست خارجی متعارض را تجربه نموده است. چین از یک طرف در قرن بیستم به دلیل تبعیت از مبانی سیاست خارجی کمونیستی مقابله با سیاست های امپریالیستی و تا حدودی انزوا گرایی در سیاست بین الملل را در پیش گرفت و از طرفی دیگر در اواخر همین قرن و متعاقب با تحولات دنگ شیائوپینگ سیاست های آرمان گرایانه را کنار گذاشت و در اوایل قرن بیستم به یک بازیگر مدعی قدرت و جایگاه در نظام بین الملل تبدیل شد به نحوی که در حال حاضر این قدرت بزرگ از هماوردان اصلی آمریکا در نظام توزیع قدرت محسوب می شود. این پژوهش تلاش دارد که این سیر تحول در سیاست خارجی چین را تشریح نموده و نشان دهد که چگونه مبانی داخلی سیاست خارجی چین دو تفکر متفاوت را در عرصه ی سیاست جهانی برای این کشور رقم زده است.

چین، مائو، سیاست های کمونیستی، دنگ شیائوپینگ، تحول در سیاست خارجی،شی جین پینگ