تاثیر مقادیر مختلف اسید سالیسیلیک بر رشد و عملکرد گیاه گوجه فرنگی در شرایط تنش شوری

به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف اسید سالیسیلیک بر رشد و عملکرد گیاه گوجه فرنگی در شرایط تنش شوری یک آزمایش فاکتوریل با طرح پایه کاملا تصادفی با 12 تیمار و در 3 تکرار در بهار سال 1389 در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح اسید سالیسیلیک (صفر ، 01/0 و 1/0 میلی مولار) و چهار سطح شوری (5/0، 2 ، 4 و 6 دسی زیمنس بر متر ) بودند که تیمار های شوری با اضافه نمودن مقادیر مختلف نمک کلرور سدیم به آب آبیاری اعمال گردیدند. تیمارهای اسید سالیسیلیک نیز از طریق آب آبیاری به محیط رشد گیاه اضافه شدند. پس از پایان دوره رشد صفاتی همچون میزان عملکرد ، ارتفاع گیاه و بیوماس بخش هوایی اندازه گیری شدند. نتایج حاصل از جدول تجزیه واریانس داده ها نشان داد که بیشترن میزان عملکرد از تیمار2 دسی زیمنس بر متر شوری و 1/0 میلی مولار اسید سالیسیلیک و کمترین مقدار عملکرد از تیمار 6 دسی زیمنس بر متر شوری و 1/0 میلی مولار اسید سالیسیلیک بدست آمد. کمترین ارتفاع گیاه به تیمار 6 دسی زیمنس بر متر شوری و 01/0 میلی مولار اسید سالیسیلیک و بیشترین مقدار آن به تیمار 5/0 دسی زیمنس بر متر شوری و 1/0 میلی مولار اسید سالیسیلیک تعلق داشت. بیشترین میزان بیوماس بخش هوایی از تیمار 5/0 دسی زیمنس بر متر شوری و 1/0 میلی مولار اسید سالیسیلیک و کمترین مقدار آن از تیمار 4 دسی زیمنس بر متر شوری و صفر میلی مولار اسید سالیسیلیک به دست آمد

Keywords:

اسید سالیسیلیک , شوری , عملکرد , گوجه فرنگی