مرتضی مردیها - علامه طباطبایی

ظهور گرایشهای معرفت شناختی از قبیل تجربه گرایی، علم گرایی، اثبات گرایی و نظایر آن از عصر روشنگری تا اوایل قرن بیستم نوعی شناخت شناسی را تقویت کرد که ظاهرا دفاع عقلی از تفکر دینی از رهگذر آن در تنگنا قرار می گرفت. از اوایل قرن بیستم نحله های متعدد و متفاوتی از معرفت شناسی به وجود آمد که گرچه مبانی و روشهای متفاوت داشت، ولی در یک نقطه همگرایی می کرد و آن این که تصورات معرفت شناختی اثباتی و تجربه گرا که مدعی نوعی قطعیت و شناخت حقیقت واحد، به صورت عینی بوده است، قابل دفاع نیست. مقاله حاضر به بررسی این موضوع پرداخته است که این گرایشهای متعدد ولی همگرای معاصر در معرفت شناسی کدامها بوده و چگونه توانسته اند برای کلام عقلی فضای جدیدی باز کنند.

معرفت‎شناسی, معرفت علمی, معرفت دینی, قطعیت حقیقت