مروری بر بیماری مشمشه در اسب

این بیماری توسط یک باسیل گرم منفی غیر متحرک و بدون کپسول که نمی تواند اسپور تشکیل دهد به نامبورخولدریا مالئی ایجاد می شود که یک بیماریزای اجباری اسب، الاغ و قاطر (eqvidae)، با عفونت های گاه به گاه درگربه سانان، سگ ها و انسان است. مقررات سختگیرانه اسب ها ، دامنه این بیماری را که زمانی در سطح جهانی منتشر شدهبود ، به چند کانون بومی در آمریکای جنوبی و مرکزی، خاورمیانه و بخش هایی از آفریقا و آسیا کاهش داده است.اینارگانیسم، دارای ژن های متعددی است که پروتئین های انتقال دهنده خودکار را کد می کنند، که نشان دهنده عوامل بیماریزای مهم هستند. متداول ترین راه انتقال مشمشه در میان تک سمیان از طریق غشاءهای مخاطی دهان و بینی، استنشاقی،جویدن و متعاقب بلع آب و غذای آلوده است. روند بیماری در تک سمیان می تواند به سه شکل حاد با علائم شدید تنفسی،تورم عقده های لنفاوی و طناب لنفی؛ شکل مزمن با علائم بیماری در پوست و بینی ؛ شکل مخفی (بدون علائم بالینی و تنهاابتلاء ریه ها) بروز کند. مطالعات هیستوپاتولوژیک در اسبها که نمونه های به دست آمده از ضایعات سپتوم بینی را ارزیابیمی کنند، باکتری ها را در مجاورت تجمع های گسترده گرانولوسیت های نوتروفیل و ماکروفاژها شناسایی کرده اند کهنشان دهنده تهاجم و بقای داخل سلولی است. پیشگیری و کنترل بیماری Glanders بستگی به امکانات دارد و معمولابصورت کشف زود هنگام بیماری با انجام آزمایش های غربالگری در حیوانات مشکوک و معدوم سازی حیوانات دارای تستمثبت و محدودسازی جابجایی حیوانات و انجام اقدامات کنترلی مناسب در این زمینه می باشد. بسیاری از کشورها توانستهاند مشمشه را با انجام موارد مذکور ریشه کن کنند ولی با این حال در صورت عدم رعایت مقررات بهداشتی و نقل و انتقالاسب ها ، همیشه خطر شیوع مشمشه به عنوان یک بیماری باز پدید، در کمین مناطق عاری از مشمشه می باشد.

Keywords:

مشمشه , اسب , زئونوز , بورخولدریا مالئی , دامپزشکی