تعیین نقش جنس نر در کیفیت رویان و سلامت نتاج در سیستم های کمکی تولیدمثل در حیوانات مزرعه

فناوری های کمکی تولیدمثل (Assisted reproductive technology) مانند تلقیح مصنوعی کمک شایانی بهتولیدمثل حیوانات مزرعه داشته است. با این حال، تولید مثل کمکی در دام نیاز به دستکاری گامتها و رویان قبل از لانهگزینی دارد. اختلالات محیطی طی این مراحل اولیه رشد می تواند منجر به تغییرات مداومی در بیان ژن های رویان، تکاملارگان های جنین و در نهایت سلامت بلندمدت نتاج شود. در حالی که در مطالعات مختلف ارتباط بین سلامت مادر و سلامتنتاج به خوبی مورد بررسی قرار گرفته است، اهمیت سلامت پدر برای کیفیت مایع منی و رشد نتاج پس از لقاح تا حد زیادیمغفول مانده است. در مطالعات مختلف مدل انسانی و حیوانی وضعیت اپی ژنتیک اسپرم (سطوح متیلاسیون DNA، تغییرات هیستون و پروفایل RNA) و پاسخ های ایمنی، التهابی و عروقی رحم مادر با واسطه پلاسمای منی، به عنوان دو مکانیسم کمی در مورد سهم پدر در سلامت بلندمدت نتاج، به ویژه در مورد حیوانات مزرعه وجود دارد. در این مطالعه تاثیر سلامتجنس نر بر کیفیت مایع منی ( اسپرم و پلاسمای منی)، رشد نتاج پس از لقاح و مکانیسم های اساسی مرتبط با اثرات جنسنر بر روی سلامت نتاج در حیوانات مزرعه مورد بررسی قرار می گیرند.

Keywords:

فناوری های کمکی تولیدمثل , اثرات جنس نر , سلامت نتاج , تلقیح مصنوعی , کیفیت منی