اثر تمرین مقاومتی با وزن بدن بر نشانگران التهابی در زنان سالمند مبتلا به سندرم متابولیک

مقدمه:  سالمندی، از دوره های حساس زندگی انسان است که  همراه  با  این  رویداد ، روند  تدریجی  تخریب و تضعیف اعضای مختلف بدن تسریع رو میشود. حدود نیمی از افراد سالمند بالای ۶۰ سال، مبتلا به سندروم متابولیک هستند. از این رو هدف تحقیق حاضر بررسی  اثر تمرین مقاومتی با وزن بدن  بر نشانگران التهابی در زنان سالمند مبتلا به سندرم متابولیک بود. روش کار: در یک مطالعه نیمه تجربی ۱۸ زن سالمند دارای سندرم متابولیک بطور تصادفی در دو گروه تمرین مقاومتی با وزن بدن(۹n=) و کنترل (۹n=) تقسیم شدند. برنامه تمرینی مقاومتی با وزن بدن شامل ۱۲حرکت بود و به مدت ۸ هفته و هر هفته سه جلسه اجرا شد. برای بررسی طبیعی بودن توزیع داده­ها از آزمون کلموگروف-اسمیرنف و برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون تی همبسته استفاده شد. محاسبات در سطح معنی­داری (۰۵/۰p <) انجام  شد. یافته­ ها: نتایج نشان داد که ۸ هفته تمرین مقاومتی با وزن بدن موجب کاهش معنی­دار سطوح سرمی CRP (۰۰۹/۰p <) در مقایسه با مقادیر پیش آزمون در زنان سالمند دارای سندرم متابولک شد. همچنین نتایج نشان در گروه تمرین مقاومتی با وزن بدن  TNF_α (۰۰۰۱/۰p <) بعد از ۸ هفته تمرین مقاومتی با کاهش معناداری همراه بود. در آزمودنیهای گروه کنترل در هیچ کدام از شاخصها تفاوت معناداری یافت نشد.        نتیجه گیری: تمرین مقاومتی موجب کاهش عوامل التهابی در زنان سالمند مبتلا به سندرم متابولیک میشود. احتمالا این نوع از تمرین با کاهش التهاب ناشی از سندرم متابولیک، ضمن بهبود این وضعیت، از این طریق سلامتی و تندرستی سالمندان را ارتقا می بخشد.

Keywords:

Resistance training , C-reactive protein , Metabolic syndrome , TNF-a , تمرین مقاومتی , پروتئین واکنشگرC , سندرم متابولیک , سالمندی , TNF-a