معصومه صالح ابوالقاسمی - پژوهشگر و نویسنده شهرداری تهران و کارشناس علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی تهران - ایران

خلاصه محققان و اندیشمندان مدیریت امروزه بر این باورند که کارکنان مهمترین منبع رقابتی سازمان هستند، و سرمایه انسانی یک سازمان یا موسسه یا شرکت و در سطح فراتر سرمایه انسانی یک کشور می تواند همه نیازمندی های استراتژیک را برآورده کنند. اولین و مهمترین مولفه توسعه در هر کشور انسان است. نیروی انسانی سهم عمده ای در توسعه اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و غیره... دارد. انسان بعنوان یک محور در توسعه نقش اساسی را در تمام محورهای دیگر بازی می کند، در واقع نیروی انسانی مهمترین زیر ساخت هر مجموعه یا سازمان و کشور است، چون اساس حرکت به سوی توسعه انسان است. انسان به عنوان عنصر اصلی ساختار و مدیریت که می تواند توسعه را به ارمغان بیاورد و هم می تواند بعنوان مانع بزرگ توسعه عمل کند. در همین راستا اطلاع از سبکهای مدیریت و نحوه تاثیر گذاری آنها بر سطح بهره وری سازمان بسیار مهم می باشد. یکی از ابزارهای مهم افزایش بهره وری نیروی انسانی، اعمال سبکهای مختلف مدیریت می باشد که مدیران با توحه به محیط سازمانی و شخصیت خود آن را انتخاب می کنند. از سوی دیگر چون فعالیتهای سازمان وابسته به فعالیتهای افرادی است که آگاهانه با یکدیگر همکاری دارند، دستیابی به اهداف سازمان در زمان معین بدون وجود نظام مدیریت کارا غیر ممکن است. مدیران باید ماموریت و ارزش های بیشتری را در ذهن کارگران (برای سازمان) تلقین نمایند، بنابراین آنها را قادر سازند به میل و اختیار خود در برابر عوامل تصادفی و پیش بینی نشده محیط واکنش مناسب نشان دهند. همچنین مدیران می توانند جریان بزرگی از اطلاعات را وارد سازمان کنند و همگان را به صورت کانل آگاه سازند.

کلمات کلیدی: انواع مدیریت، نیروی انسانی، شهرداری تهران، مدیریت شهری، انعطاف پذیری.