محمودرضا میرتاج الدینی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه غیرانتفاعی اسوه معاصر تبریز

امروزه با توسعه شهر نشینی ، معضلات زیست محیطی افزایش یافته است که می توان با رعایت دو اصل صرقه جویی و بازده ی مفید به کاهش معضلات محیطی کمک شایانی کرده و امروزه معماری پایدار که یکی از جدیدترین روش های ساخت و ساز می باشد ، می تواند با اصول خاصی که در آن رعایت می شود به حفظ محیط زیست کمک کند. البته میتوان گفت که ریشه اصلی نهضت محیط زیست و معماری پایدار به قرن ۱۹ میلادی باز می گردد. در ساختمان هوشمند ما میتوانیم به وسیله یک ریموت ، کل رفتار ساختمان را در اختیار خود بگیریم و مطابق با میل خود . شرایط محیطی آن را تنظیم کنیم که یکی از نکات مهم این نوع ساختمان ها ، مصالح قابل تجدیدی هستند که علاوه بر اینکه دوستدار محیط زیست هستند بلکه در مقایسه با مصالح عادی ، دور ریز بسیار کمتری دارند. که در بحث انرژی های تجدید پذیر نیز می توان همان نکته را اضافه کنیم که پایان ناپذیر و طرفدار محیط زیست هستند. معماری سبز نیز که همان معماری پایدار است و این نوع معماری از قدیم الایام تا کنون ادامه داشته و دارد

معماری پایدار ، ساختمان هوشمند ، مصالح تجدید پذیر ، معماری سبز