تبیین مدیریت بحران و سوانح در بافت تاریخی شهر مطالعه موردی بافت تاریخی شهر شیراز

مدیریت بحران اصطلاحی است که تمامی جنبه های برنامه ریزی برای بحران و مرتبط با بحران مشتمل بر فعالیت های قبل و بعد از بحران را در برمی گیرد . همچنین این اصطلاح به مدیریت هر دوجانبه مخاطرات و پیامدهای بحران نیز می پردازد. آینده نگری و برنامه ریزی در جهت تحول از وضعیت موجود به شرایط بهتر ، در کشورهای توسعه یافته ، موجب کاهش خسارات انسانی و هزینه های اجتماعی جامعه در صورت وقوع فاجعه های طبیعی شده است . عدم وجود این دو ویژگی در کشورهای کم توسعه یافته ،سبب از دست رفتن جان هزاران انسان در مقابل بحران هایی نظیر زلزله شده است. هدف از این پژوهش تبیین مدیریت بحران و سوانح در بافت تاریخی شهر شیراز بهعنوان مه مترین و پر چالش ترین بافت فرسوده شهر است. در این تحقیق به روش SWOT و ابزار مصاحبه از کارشناسان شهرسازی شهرداری منطقه هشت شیراز، ابتدا نقاط قوت، ضعف، پتانسیل و تهدید شناسایی شده سپس به کمک هر یک از اجزاء SWOT راهبردهایی برای تبیین مدیریت بحران و سوانح ارائه شده است. اولویت راهبردها با مشارکت اجتماعی، تنظیم مجدد زمین، آموزش و فرهنگ سازی و ظرفیت سازی است.

Keywords:

مدیریت بحران , بافت فرسوده , حوادث طبیعی , خسارت