لیلا پژمان - گروه علوم دامی دانشگاه بوعلی سینای همدان
پویا زمانی
علی اصغر ساکی
مصطفی ملکی

در این مطالعه رکوردهای مربوط به صفات تولیدمثلی 6419 رأس میش نژاد مهربان که در سال های 1373 تا 1387 جمع آوری شده بودند، برای برآورد پارامترهای ژنتیکی مورد استفاده قرارگرفت. برآورد پارامترهای ژنتیکی با استفاده از مدل های مختلط حیوانی به صورت چند صفتی و با کمک نرم افزارWOMBAT انجام شد. برای مجموع وزن از شیرگیری بره ها در هر سال، بالاترین وراثت پذیری مربوط به سال اول و چهارم زایش و روند تکرارپذیری از زایش اول به بالا روندی صعودی است که می توان نتیجه گرفت که در زایش های بالاتر برای این صفت، تصمیم گیری برای حذف یا نگه داشتن میش در گله آسان تر خواهدبود. در صفت تعداد بره در هر سال، بالاترین ضریب وراثت پذیری مربوط به پنجمین سال زایش میش بود. این در حالیست که ضریب تکرارپذیری برای تمام سال های زایش در این صفت، بالا بود که احتمالاً ارزیابی ژنتیکی میش بر اساس سال های مختلف زایش برای این صفت از دقت بالایی بر خوردار است. همبستگی ژنتیکی برای صفت مجموع وزن از شیرگیری بره ها در هر سال، بین سال سوم با اول و دوم زایش، بالا و منفی برآورد گردید که نشان می دهد انتخاب براساس هریک از این سال های زایش، عملکرد صفت مجموع وزن از شیرگیری بره ها در هر سال را در زایش دیگر و بصورت عکس تغییر می دهد. در این نوع برآورد، ضریب تکرارپذیری بالایی برای اکثر صفات به خصوص زایش های مختلف صفات تعداد بره در هر سال و مجموع وزن از شیرگیری بره ها در هر زایش به دست آمد که دقت تصمیم گیری برای حذف یا نگه داشتن میش در برنامه انتخاب را بالا می برد

پارامترهای ژنتیکی، صفات تولیدمثلی، گوسفند نژاد مهربان