علی اکبر مشایخ - گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی ، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد نور، نور، ایران
سیدجعفر موسوی - دانش اموخته کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی بالینی ، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نور ، نور ،ایران و دبیر آموزش و پرورش چمستان

هدف از این پژوهش، مقایسه خودتوصیفی بدنی دانش آموزان پسر ورزشکار و غیر ورزشکار به تفکیک خودپنداره ظاهربدنی و خودپنداره توانایی بدنی بود. به همین منظور تعداد ۱۰۰ نفر از دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول ۱۵-۱۲ سال شهر چمستان را با استفاده از نمونهگیری تصادفی انتخاب شد. شرکت کنندگان بر اساس شاخص توده بدنی به چهار گروه ورزشکار چاق (گروه (۱، غیر ورزشکار چاق (گروه(۲، ورزشکار غیر چاق (گروه (۳ و غیر ورزشکار غیر چاق (گروه (۴ تقسیم شدند. هر چهار گروه پرسشنامه خودتوصیفی بدنی PSDQ را کامل کردند. نتایج تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد که دانش آموزان ورزشکار غیر چاق نسبت به گروه های دیگر از خودپنداره توانایی بدنی و ظاهر بدنی بهتری برخوردار بودند و این تفاوت از لحاظ آماری نیز معنادار بود(). همچنین دانش آموزان غیر ورزشکار غیر چاق نسبت به غیر ورزشکار چاق از لحاظ خودپنداره توانایی بدنی و خودپنداره ظاهر بدنی نمرات بهتری داشتند. فعالیت بدنی و ورزش میتواند تاثیر مثبت بسزایی بر روی خودتوصیفی بدنی (خودپنداره ظاهر بدنی، خودپنداره توانایی بدنی) دانش آموزان پسر داشته باشد.

خودپنداره بدنی ، چاقی، ورزشکار ، دانش آموز، ظاهر بدنی، توانایی بدنی