مقایسه جهت گیری انگیزشی،جهت گیری هدف و سبک های فرزند پروری تصوری در بین دانش آموزان تیزهوش، نمونه و عادی

هدف پژوهش حاضر، مقایسه جهتگیری انگیزشی، جهتگیری هدفی و سبکهای فرزندپروری تصوری در بین دانش آموزان تیزهوش، نمونه و عادی بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع پیمایشی بود. جامعه مورد مطالعه دانش آموزان تیزهوش، نمونه و عادی دختر و پسر مقطع متوسطه شهر تبریز به تعداد ۴۰۰۰۰ نفر بود که از این تعداد ۳۶۸ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. از ابزار اندازهگیری پرسشنامه جهتگیری هدفی الیوت (۲۰۰۲)، پرسشنامه جهتگیری انگیزشی والرند (۱۹۹۲) و پرسشنامه سبکهای فرزندپروری تصوری بامریند (۱۹۹۱) استفاده شد. داده ها با استفاده از روشهای توصیفی و استنباطی (MANOVA) مورد بررسی قرار گرفتند و مشخص شد که: از بین پنج مولفه انگیزش، فقط در مولفه های نظمدهی تشخیص داده شده و بی-انگیزگی بین دو جنس دختر و پسر تفاوت معناداری (P<۰/۰۱) وجود دارد. از بین چهار مولفه جهتگیری هدفی، فقط در مولفه عملکردگریزی تفاوت معناداری (P<۰/۰۵) بین دانش آموزان نمونه، تیزهوش و عادی وجود دارد. همچنین مشخص گردید که از لحاظ جهتگیری هدفی بین دانش آموزان دخترو پسر تفاوت معناداری وجود ندارد و نیز در ابعاد سبکهای فرزندپروری در مولفه های مستبد و مقتدر تفاوت معناداری بین دو جنس دختر و پسر مشاهده شد و در نهایت مشخص شد که دانش آموزان هر سه نوع مدرسه بجز مولفه نظم دهی تشخیص داده شده در بقیه مولفه های جهتگیری انگیزشی تفاوت معناداری دارند .(P<۰/۰۵)

Keywords:

جهت گیری هدف , جهت گیری انگیزشی , سبکهای فرزندپروری.