محمد مرادزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد، علوم تربیتی(آموزش ابتدایی)، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد

این تحقیق با هدف بررسی رابطه هوش سازمانی و سبکهای مدیریت با رضایت شغلی آموزگاران شهر الشتر انجام گرفت. روش تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ ماهیت از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی آموزگاران به تعداد ۳۲۰ نفر بود که از میان آنها با استفاده از جدول کرجسی و مورگان به تعداد ۱۷۵ نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی تعیین شد. برای سنجش متغیرها از مقیاس رضایت شغلی مینه سوتا (۱۹۶۹)، هوش سازمانی آلبرخت (۲۰۰۳) و سبک مدیریت لوتانز (۱۹۸۹) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آمار توصیفی: فراوانی، درصد، میانگین، انحراف استاندارد، و روشهای آماری استنباطی: آزمون کولموگروف- اسمیرنف، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه گام به گام،) استفاده شد. نتایج نشان داد: بین هوش سازمانی و ابعادآن بینش استراتژیک، تمایل به تغییر، روحیه، اتحاد و توافق، کاربرد دانش، فشار عملکرد با رضایت شغلی رابطه مثبت و معنیداری وجود دارد، و بین بعد سرنوشت مشترک با رضایت شغلی رابطه معنیداری وجود ندارد. مولفه های بینش استراتژیک، روحیه، اتحاد و توافق با هم قابلیت پیش بینی ۳۵ درصد واریانس رضایت شغلی را دارند. بین سبک مدیریت و بعد مدیریت رابطه مدار رابطه مثبت و معنیدار و بین بعد وظیفه مدار و رضایت شغلی رابطه معنیداری وجود ندارد. بعد مدیریت رابطه مدار قابلیت تبیین ۳/۵ صدم درصد رضایت شغلی را دارد. بین رضایت شغلی آموزگاران زن و مرد تفاوت معنیداری وجود ندارد.

هوش سازمانی، سبکهای مدیریت، رضایت شغلی، آموزگاران شهر الشتر