ادبیات داستانی، ابزار آموزشی اثربخش بر کودک و نوجوان

یکی از بارز ترین ویژگیهای نگاه خردسالان و نوجوانان عینیت بخشیدن به رخدادهای داستان و دوری نویسنده از دخالت مستقیم در داستان است که ممکن است به تاثیر داستان بر خواننده خدشه وارد کند. بنابراین باید به داستانهای ادبی به منزله یک ابزار آموزشی نگاه کرد و داستان خوانی را جزء برنامه های اصلی کودکان قرار داد تا بتوانند با گفت و گو راجع به آن قدرت تفکر خود را بالا ببرند. در این مقاله درباره استفاده ابزاری از داستانها به عنوان رکن اصلی آموزش بحث می شود، زیرا عقیده بر این است که داستان ها می توانند مهارت های شناختی و توانایی پرسشگری را در کودک بالا ببرند و در نتیجه او را در ارزیابی استدلال ها، درک روابط علت و معلولی، کشف و تحلیل مفاهیم، و همچنین نتیجه گیری درست از رویداد ها یاری کنند. مقاله حاضر سعی دارد نشان دهد که استفاده از کتابهای ادبی کودکان در برنامه درسی یک ضرورت است و میتواند نقش بسزایی در پیشبرد تفکر کودکان داشته باشد. در قسمتی از این مقاله مجموعه کتابهایی تحت عنوان بر همکنش واژه و تصویر مورد بررسی قرار میگیرد و تفاوت بین روایت واژگانی و روایت تصویری برشمرده خواهد شد. این پژوهش با روش کتابخانه ای تدوین شده است.

Keywords:

کتاب تصویری داستانی , ادبیات , ادبیات داستانی , کودک , رشدوتفکر , فلسفه برای کودکان