قیصر خلیل طهماسبی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
احمد کریمی دشتکی - استادیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

هدف از پژوهش حاضر مقایسه محتوای خانواده در کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه/ بیش فعالی و کودکان با اختلال یادگیری بود. روش پژوهش علی-مقایسه ای بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کودکان ۱۰ تا ۱۲ سال با تشخیص اختلال نقص توجه/بیش فعالی و کودکان با اختلال یادگیری مراجعه کننده به مرکز مشاوره آموزش و پرورش شهرستان لردگان بود. نمونه پژوهش از بین کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی و کودکان با اختلال یادگیری به روش نمونه گیری هدفمند به تعداد ۶۴ نفر ۳۲) نفر کودک اختلال نقص توجه/بیش فعالی و ۳۲ نفر کودک با اختلال یادگیری) با همتاسازی انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری شامل پرسشنامه محتوای خانواده بود که توسط والدین کودکان پاسخ داده شد. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا) انجام شد. نتایج نشان داد که محتوای خانواده در ابعاد زمان برای با هم بودن و فضای زندگی در کودکان مبتلا به نقص توجه/بیش فعالی به طور معناداری کمتر از کودکان با اختلال یادگیری است، ظاهر بدنی و منزلت اجتماعی در کودکان مبتلا به نقص توجه/بیش فعالی به طور معناداری بیشتر از کودکان با اختلال یادگیری است.

محتوای خانواده، اختلال کمبود توجه/ بیش فعالی، اختلال یادگیری..