پیش بینی بهزیستی تحصیلی بر اساس خودکارآمدی تحصیلی و شفقت به خود

در آموزش و پرورش مفهوم بهزیستی تحصیلی به عنوان نگرش فراگیران به تحصیل در نظر گرفته می شود و به عنوان یک شاخص مهم در فرایندهای آموزشی دیده شده است؛لذا توجه به عوامل پیش بینی کننده بسیار حائزاهمیت است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی خودکار آمدی و شفقت به خود با بهزیستی تحصیلی در دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر تهران در سال تحصیلی۱۴۰۰-۱۴۰۱ انجام شد. روش کار: طرح پژوهشی حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود. بدین منظور از جامعه آماری نمونه ای به تعداد ۳۷۰ دانش آموز با نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای و بر اساس جدول مورگان انتخاب شد. پرسشنامه بهزیستی تحصیلی تومینن- سوینی و سایر همکاران، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی مورگان و جینکر ) ۱۹۹۹( و فرم کوتاه شده ی شفقت به خود ریس جهت جمع آوری داده ها استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از روش های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام و با نرم افزار ۲۶spss تجزیه و تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین شفت به خود و خودکارآمدی تحصیلی با بهزیستی تحصیلی رابطه مثبت معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که شفقت به خود و خودکارآمدی تحصیلی پش بینی کننده بهزیستی تحصیلی می باشند ولی خودکارآمدی در پیش بینی کنندگی بهزیستی تحصیلی نقش مهمتری ایفا نمود. بر اساس نتایج می توان گفت افرادی که خودکارآمدی تحصیلی و شفقت به خود بیشتری دارند دید مثبت به مدرسه داشته اند و توانایی بیشتری برای سازگاری و حل مسائل در محیط مدرسه داشته و از بهزیستی تحصیلی بالاتری برخوردارند.

Keywords:

بهزیستی تحصیلی , شفقت به خود , خودکارآمدی تحصیلی.