نرجس حیدری سروستانی - دانشجوی گروه روانشناسی واحد فیروزآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، فیروزآباد، فارس، ایران
علی ناصری - استادیار گروه روانشناسی، واحد فیروزآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، فیروزآباد، فارس، ایران

کودکان عقب مانده ذهنی برخلاف اکثریت افراد هم سن خود در شرایط عادی قادر به سازگاری با محیط نمی باشند و از نظر فکری، عقلانی، رفتاری و عاطفی با همسالان خود فرق کلی دارند و روش های خاص آموزش و پرورش درباره آنان به کار می رود. در این پژوهش با توجه به موضوع و اهداف پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون استفاده شد. جامعه ی آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر و پسر ۱۱-۷) سال) عقب مانده ذهنی شهرستان مرودشت در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بود. برای انتخاب نمونه آماری از روش خوشه ایی چند مرحله ایی استفاده شد، سپس پرسشنامه ی حافظه کاری در بین آنها اجرا شد و از بین ایشان، ۲۰ نفر از دانش آموزانی که نمره های حافظه کاری از یک انحراف معیار کمتر از میانگین گروه بود به شیوه هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در ۲گروه آزمایش ۱۰) نفر) و گروه کنترل(۱۰ نفر) جایگزین شد سپس اطلاعات به وسیله پرسشنامه حافظه کاری جمع آوری شد و داده های این پژوهش با استفاده شاخص های آمار توصیفی، آزمون مانوا، و با بکارگیری نرم افزاری آماری ۲۲SPSS، تحلیل شدند. یافته ها نشان داد تمرینات ورزشی باعث بهبود حافظه فعال در کودکان عقب مانده ذهنی شهرستان مرودشت بود. نتایج نشان داد برنامه تمرینات ورزشی باعث بهبود حافظه کاری در دانش آموزان کم توان ذهنی شد؛ بنابراین برنامه ریزی برای ارایه آموزش و تمرینات ورزشی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

تمرینات ورزشی؛ حافظه کاری؛ کودکان؛ عقب مانده ذهنی.