اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اختلال اضطرابی مردان و زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای

هدف از انجام این پژوهش تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اختلال اضطرابی مردان و زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای بوده است. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی(پیش آزمون- پس آزمون) با گروه کنترل و آزمایش بود. جامعه آماری پژوهش شامل مردان و زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای شهر اهواز در سال ۱۴۰۰ تشکیل دادند. بدین منظور ۳۰ نفر که دارای اختلال اضطراب، به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای دهی شدند. آزمودنی ها در دو گروه قبل از مداخله و در پایان مداخله مورد آزمون قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش اضطراب اسپیلبرگر بوده است. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت ۸هفته، هر هفته در یک جلسه درمان ۹۰ دقیقه ای درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش را دریافت نموده اند و گروه کنترل مداخله خاصی را دریافت ننمودند. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها نشان داد، با کنترل اثر پیش آزمون، بین افراد شرکت کننده در گروه های آزمایش و کنترل از لحاظ نمره اضطراب در پس آزمون کاهش پیدا کرده است. بنابراین درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اختلال اضطرابی مردان و زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای تاثیر دارد.

Keywords:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد , اختلال اضطرابی , مردان و زنان.