تعیین اثر هشت هفته تمرین مقاومتی بر برخی شاخص های اکسایشی/ ضد اکسایشی زنان میانسال مبتلا به دیابت نوع دو

زمینه و هدف: با توجه به اهمیت تمرینات ورزشی منظم و مستمر در کنترل و پیشگیری از عوارض بیماری دیابت، هدف از این تحقیق تعیین اثر هشت هفته تمرین مقاومتی بر برخی شاخص­های اکسایشی/ ضد اکسایشی زنان میانسال مبتلا به دیابت نوع دو می­باشد. روش ­شناسی: در این تحقیق نیمه تجربی، نمونه آماری زنان مبتلا به دیابت نوع دو دارای اضافه وزن با دامنه سنی ۵۵-۴۰ سال بودند. به­منظور انجام پژوهش از زنان مبتلا به دیابت نوع دو شهرستان خرم­آباد تعداد ۲۰ نفر انتخاب گردیدند و به طور کاملا تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. سطوح اولیه شاخص­های خونی ۴۸ ساعت پیش از تمرینات نمونه خون اولیه گرفته شد. پس از سانتریفوژ نمونه­های خونی سه متغیر؛ مالون دی­آلدهید، سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز به کمک کیت­های سنجش پارس آزمون انداره­گیری گردید. ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین مجددا اندازه­گیری آنتروپومتریک و آزمایشگاهی انجام شد. در گروه تجربی برنامه تمرینات مقاومتی به مدت ۸ هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه به مدت ۲ ساعت به اجرا در آمد.   یافته­ ها: پس از هشت هفته تمرینات مقاومتی افزایش معناداری در سطوح SOD و GPX در گروه تجربی مشاهده شد. با این حال در گروه کنترل تفاوت معناداری مشاهده نشد، همچنین میزان MDA پس­آزمون در مقایسه با پیش­آزمون کاهش معناداری نشان داد (۰۵/۰p <) که این تفاوت معناداری در گروه تجربی مشاهده نشد.   نتیجه­ گیری: بر اساس نتایج به دست آمده می­توان بیان داشت که؛ تمرینات مقاومتی می­توانند تاثیرات پیشگیرانه­ای در برخی شاخص­های اکسایشی/ ضد اکسایشی زنان مبتلا به دیابت داشته باشد.

Keywords:

تمرین مقاومتی , دیابت , MDA , SOD , GPX